نقش ژنتیک در شکل بدن
محققان می گویند ژنهای شما می توانند تعیین كنند كه چربی های شما در كجای بدنتان ذخیره شوند و این می تواند تأثیرات متفاوتی بر سلامتی داشته باشد. کارشناسان می گویند که نسبت دورکمر به لگن شما می تواند نشانه ای از خطر بیشتر برای دیابت و مشکلات سلامت قلبی و عروقی باشد.
ژنتیک می تواند شکل بدن شما را تعیین کند
محققان می گویند ژنهای شما می توانند تعیین كنند كه چربی های شما در كجای بدنتان ذخیره شوند و این می تواند تأثیرات متفاوتی بر سلامتی داشته باشد.
کارشناسان می گویند که نسبت دورکمر به لگن شما می تواند نشانه ای از خطر بیشتر برای دیابت و مشکلات سلامت قلبی و عروقی باشد.
ژنتیک می تواند همه چیز، از موهای قهوه ای گرفته تا بیماری های مزمن را تعیین کند. داشتن بدن "سیب" یا "گلابی" شکل نیزمی تواند تحت تأثیر ژن ها باشد.
مطالعه ای جدید دریافته است که انواع ژنتیک انسان ها بر "نسبت دور کمر به لگن" تأثیر می گذارد و تعیین می کند که چربی بدن شما چگونه توزیع شود.این کشف می تواند درهای جدیدی برای درمان چاقی را بگشاید.
نسبت دور کمر به باسن (دور باریکترین قسمت کمر تقسیم بر بزرگترین ترین قسمت باسن) می تواند نشانه ای از افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی، دیابت و فشار خون بالا باشد. چربی بیشتر در اطراف کمر نسبت به باسن باعث افزایش نسبت و ریسک خطر می شود.
به گفته دکتر روت لوس، مدیر ژنتیک چاقی و صفات متابولیکی مرتبط با آن در انستیتوی طب شخصی چارلز برونفمن، چربی هایی که دور اندام حیاتی مانند کلیه و قلب را احاطه می کنند، می توانند ریسک این خطرات را افزایش دهند. این چربی ها که در اطراف اندام حیاتی ذخیره شده اند، به احتمال زیاد در عملکرد اعضای بدن اختلال ایجاد می کنند، در حالی که اگر چربی های شما در باسن یا ران ذخیره شده اند، خطر کمتری ایجاد می کنند.
آنچه تحقیقات نشان داد:
دکتر لوس و تیم وی به بررسی تغییرات ژنتیکی بیش از 476000 فرد در بیش از 70 موقعیت جغرافیایی مختلف پرداختند. آنها سپس تغییرات نسبت دور کمر به لگن را مقایسه کردند و با تمرکز روی تقریباً 230،000 نمونه مختلف، سعی کردند که قانونی که بوجود آورنده این تغییرات است را پیش بینی کنند.
از این تعداد نمونه، 24 نمونه وجود دارد که نسبت دور کمر به لگن افراد را بالاتر نشان می دهد، 9 مورد نسبتاً نادر و 15 مورد رایج است.
محققان همچنین دریافتند که این انواع متفاوت ژنتیک متأثر بر متابولیسم، بافت چربی، رشد استخوان و ترشحات هورمونی است که باعث تجزیه چربی شده و روی ذخیره سازی چربی تأثیر می گذارد.
لوس اظهار داشت که هنوز کارهای زیادی باید انجام شود، اما این تحقیقات احتمالا یک روز پیشرفت های زیادی خواهد داشت، مثلا دارویی را برای هدف قرار دادن یک ژن خاص که بر عملکرد آن تأثیر می گذارد.
چاقی و ژن ها
چگونگی تأثیر ژن ها بر چاقی سالهاست که مورد بررسی قرار گرفته است. این تحقیقات در درجه اول درباره نحوه تأثیر آنها بر شاخص توده بدنی، تأثیر بر فاکتورهایی مانند تمایل به پرخوری و تنظیم اینکه آیا چربی ها توسط سلولهای خاصی در بدن ذخیره یا تجزیه می شود، انجام می شوند.
در یک تحقیق مشابه نشان داده شد که نوعی ژنتیکی وجود دارد که باعث می شود انرژی حاصل از ذخیره انرژی به جای سوختن چربی، آن را ذخیره کند.
25 عامل دیگر ژنتیکی نیز شناسایی شده که بر متابولیسم تأثیر می گذارند و ممکن است بر چگونگی افزایش یا کاهش وزن تأثیر بگذارند.
در یک مطالعه که در ژانویه منتشر شد، مشخص شد که در برخی از افراد ژنی وجود دارد که باعث ایجاد "لاغری سالم و پایدار" در آنان می شود!
اما چنین تحقیقاتی این واقعیت را کتمان نمی کنند که اپیدمی فعلی چاقی ما، به جای ژنهای "بد"، بیشتر ناشی از رفتار و محیط خودمان است.
منبعی موثق در مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) گزارش داده است که بیش از یک سوم آمریکایی ها چاق هستند و بیش از دو سوم چاق یا دارای اضافه وزن هستند.
به علاوه، گفته می شود که درصد کودکان آمریكایی كه اکنون چاق هستند، بیش از سه برابر چیزیست که منابع معتبر در دهه های اخیر گزارش داده اند. كه احتمالاً افزایش استفاده از تلوزیون و موبایل (صفحات نمایش و کم تحرکی)، نقش فزاینده ای در این اتفاق در دهه گذشته داشته است.
یک آزمایش ژنتیکی برای دیدن اینکه آیا شما یک نوع ژن وابسته به افزایش خطر چاقی (یا توزیع چربی به شکلی خاص (سیب یا گلابی) دارید یا نه) به آن صورت مفید نخواهد بود.
اکثر بزرگسالان می توانند خود را ببینند و بگویند احتمالاً کدام نوع چاقی در آنها وجود دارد و کدام یک از انواع ژنتیک ها را دارا هستند. اما داشتن این اطلاعات حتی برای افراد جوان تر، لزوماً مفید نیستند.
دکتتر لوس بیان داشت: "اگر می بینید که نوزادی تازه متولد شده تعداد زیادی ژن سیبی شکل دارد، هنوز نمی توانید بگویید که چاقی درداو واقعا شکل سیب می شود و تأثیر عوامل محیطی و سایر عواملی که منجر به افزایش وزن می شوند را کنار بگذارید. پس در انواع چاقی ها، هر دو مورد (ژنتیکی و محیطی) تأثیرگذار است".
حتی اگر ژن هایی داشته باشید که شما را به سمت و سوی چاقی ژنتیکی سیبی شکل سوق دهند، یک شیوه زندگی سالم می تواند بر آن ژن ها غلبه کند!
اگر ژنیک نامناسبی دارید، شاید لازم باشد در مقایسه با کسی که ژنهای بهتری دارد بیشتر روی خود کار کنید، اما یادتان باشد که ژنها فقط خطرات چاقی و مشکلات جسمانی را افزایش می دهند، اما آنها سرنوشت نهایی شما نیستند.
و در آخر....
تحقیقات جدید دوازده تنوع ژنتیکی را شناسایی می کند که بر فرم چاقی سیبی یا گلابی شکل بدن تأثیر می گذارد. فرم بدنی سیب (تجمع وزن اضافی در اطراف شکم و نه دور کمر)، خطر بیشتری را برای بیماری های مربوط به چاقی به همراه دارد. بنابراین این مطالعه احتمال درمان بیماری ها را افزایش داده، که در این درمان، عملکرد ژن های خطرناکی که انواع چاقی را افزایش می دهند، کاهش خواهند داد.
مطالب مرتبط
