مزایا و معایب رژیم های روزه داری

شاید در مورد رژیم هایی با محدودیت کالری و یا روزه داری زیاد شنیده باشید و فکر کنید چرا این رژیم ها توجه زیادی را به خودشان جلب کرده اند.

 آیا آنها با رژیم‌های دیگر برای کاهش وزن متفاوت هستند؟

 محدودیت کالری به معنای کاهش میانگین انرژی دریافتی کمتر از میزانی است که به طور معمول بدون سوء تغذیه یا محرومیت از مواد مغذی، ضروری است. افراد در رژیم روزه داری چیزی نمی خورند یا دریافت خود را در زمان هایی از روز، هفته یا ماه محدود می کنند. اثر عملی رژیم روزه داری احتمالاً دریافت کمتر کالری (انرژی) است. زیرا زمان کمتری برای خوردن به طور منظم وجود دارد.

 این الگوی غذا خوردن به عنوان راهی ممکن برای حفظ سلامتی و طول عمر بیشتر مورد مطالعه قرارگرفته است. این رژیم فقط برنامه ای برای کاهش وزن نیست. برای چندین دهه تحقیقات در این زمینه بر روی اثرات سلامتی و ضد پیری این رژیم بر روی حیوانات مختلف انجام می شود. در بسیاری از آزمایشات، غذا با محدودیت کالری باعث تأخیر حداقل یکی از اختلالات مرتبط با سن و در بعضی از مطالعات افزایش طول عمر شده است.

 بسیاری از مطالعات نشان داده‌اند که کاهش وزن در افراد دارای اضافه وزن و چاق با رژیم غذایی می‌تواند سلامتی شان را بهبود دهد. اما پژوهشگران باید درباره اینکه چگونه رژیم هایی با محدودیت کالری و روزه داری بر افراد مسن‌تر تأثیر می‌گذارد، تحقیق کنند.

 تفاوت اشکال مختلف رژیم محدودیت کالری و روزه داری چیست؟

 محدودیت کالری شامل الگوی غذایی است که میانگین دریافت کالری روزانه را کاهش می دهد. در حالی که رژیم روزه داری ابتدا بر روی تعداد وعده های غذایی تمرکز می کند. اشکال مختلفی از رژیم‌های روزه داری وجود دارد که اغلب به عنوان روزه داری متناوب شناخته می شود.

در این قسمت به مروری کوتاه بر انواع روزه داری می پردازیم:

محدودیت زمان غذا خوردن:

غذا در ساعات محدودی طی روز مصرف می شود ( مانند 6 تا 8 ساعت) و در ساعات دیگر غذایی مصرف نمی‌شود.

روزه داری به شکل یک روز درمیان (متناوب و با فواصل معین):

در این نوع الگو، فرد یک روز درمیان کالری بسیار کمی دریافت می کند.

الگوی غذایی 5:2

در این الگوی رژیمی 5 روز در هفته رژیم بدون محدودیت کالری و 2 روز در هفته دریافت انرژی محدود است.

روزه داری دوره ای:

دریافت کالری برای چندین روز متوالی محدود می شود. برای مثال 5 روز (5 روز به صورت مرتب) در یک ماه با کالری محدود و بقیه روزهای ماه بدون محدودیت است.

بعضی از نتایج تحقیقات حاکی از آن است که محدودیت کالری ممکن است مزایایی برای سلامتی انسان داشته باشد. اما تحقیقات بیشتری برای دانستن اثرات طولانی‌مدت آن نیاز است. هیچ شواهدی در انسان مبنی بر وجود رابطه بین محدودیت کالری و طول عمر وجود ندارد.

 بعضی از مردم به صورت داوطلبانه درجات شدیدی از محدودیت کالری را در طول سالیان اجراکردند، زیرا معتقدند که این کار می تواند طول عمر را افزایش داده یا سلامتی را حفظ کند. مطالعات بر روی این افراد به طور قابل ملاحظه‌ای سطح پایین عوامل خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی و دیابت را نشان می دهد.

 همچنین مطالعات دریافتند این رژیم ها ممکن است اثرات روانی داشه باشد که فواید و خطرات آنها در طولانی مدت مانند کاهش میل جنسی و توانایی برای ثابت نگه داشتن دمای بدن در محیط‌های سرد، هنوز مشخص نیست. این افراد عموما مکمل های مختلفی استفاده می کنند که باعث می‌شود نتوانیم بفهمیم که این اثرات به دلیل رژیم با محدودیت کالری یا سایر فاکتورها است.

برای انجام یک مطالعه دقیق تر در مورد محدودیت کالری در انسان،  موسسه ملی سلامت از کارآزمایی بالینی به نام "ارزیابی جامع اثرات طولانی مدت کاهش دریافت انرژی" پشتیبانی کرد.

 در این طرح 218 نفر افراد جوان تا میانسال که وزن نرمال یا اضافه وزن متوسط داشتند، به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. افرادی که در گروه آزمایش بودند به مدت دو سال از رژیم با محدودیت کالری پیروی کردند در حالی که گروه کنترل رژیم معمول خود را ادامه دادند. این مطالعه به گونه ای طراحی شده بود که افراد شرکت کننده در گروه آزمایش، 25 درصد کالری کمتری در روز نسبت به رژیم قبل از ورود به مطالعه، مصرف کنند. گرچه آنها به این هدف یعنی 25 درصد کاهش نرسیدند، اما 12 درصد دریافت خود را کمتر کرده و یا ثابت نگه داشتند و به طور میانگین در بیش از دو سال 10 درصد کاهش وزن داشتند.

 در یک مطالعه کوهورت، دو سال پس از پایان این مداخله دریافتند که شرکت کنندگان، بیشتر وزنی که کم کرده بودند را حفظ کردند. این نکته مهم است که رژیم با محدودیت کالری رژیم گرسنگی نیست. کاهش وزن به دست آمده با محدودیت کالری در مطالعه CALERIE منجر شد که وزن بدن در محدوده طبیعی تا اضافه وزن باشد.

گروهی که محدودیت کالری داشتند در مقایسه با افرادی که در گروه کنترل بودند، کاهش عوامل خطر (فشار خون و کلسترول کمتر)، بیماری های مرتبط با سن مانند دیابت، بیماری قلبی و سکته مغزی داشتند. آنها همچنین کاهش در فاکتورهای التهابی و هورمون های تیروئیدی را نشان دادند. شواهدی وجود دارد که ارتباطی بین سطح پایین تر این شاخص ها با طول عمر بیشتر و کم شدن ریسک بیماری های مرتبط با سن وجود دارد.

به علاوه، در افرادی که محدودیت کالری داشتند، هیچ اثر جانبی (و برخی از موارد مطلوب) بر روی کیفیت زندگی، خلق و خو، عملکرد جنسی و خواب مشاهده نشد.

مداخله به صورت محدودیت کالری منجر به کاهش جزئی در تراکم استخوان، توده عضلانی و ظرفیت هوازی (توانایی بدن در استفاده از اکسیژن در هنگام ورزش) شد.

با این حال، این کاهش عموما بیشتر از حد انتظار در کاهش وزن شرکت کنندگان نبود. در مطالعه ی کوتاه دیگری دریافتند که ترکیب فعالیت بدنی همراه با محدودیت کالری، از کاهش توده استخوانی، توده عضلانی و ظرفیت هوازی جلوگیری می کند.

برخی افراد شرکت کننده در مطالعه (CALERIE) دوره های کوتاهی از کم خونی (آنمی) را تجربه کردند.

به طور کلی این یافته ها نشان می دهد که گرچه درجاتی از محدودیت انرژی در مطالعه ی (CALERIE) برای افراد با وزن نرمال و کسانی که چاقی متوسط داشتند بی خطر است، اما باید پایش های بالینی انجام شود.

شواهد در مورد روزه داری در انسان چیست؟

بیشتر مطالعات تا امروز بر روی جنبه کاهش وزن روز داری تمرکز کرده اند. این مطالعات ابتدا در افراد چاق انجام شده اند و اغلب مطالعات بالینی کوچک انجام شده است. تحقیقات بیشتری نیاز است تا بدانیم اگر روزه داری سودمند است، کدام نوع آن، فواید بلند مدت دارد.

در یک مطالعه مشاهده ای، پژوهشگران افرادی که به طور مستمر روزه می گیرند (به عنوان قسمتی از اعمال مذهبی یا به دلایل دیگر) را با کسانی که روزه نمی گرفتند، مقایسه کردند.

آنها دریافتند افرادی که به شکل مستمر روزه می گیرند به احتمال کمتری دچار گرفتگی (انسداد) رگ ها یا بیماری های عروق کرونری می شوند. با این حال در این مطالعه سایر عواملی که بر نتیجه تأثیر می گذاشتند مانند رژیم غذایی، کیفیت مواد غذایی مصرفی یا استفاده از مکمل های غذایی، کنترل نشده بود.

 

منبع:

https://www.nia.nih.gov/health/calorie-restriction-and-fasting-diets-what-do-we-know

مطالب مرتبط

برچسب ها
تغذیه کاهش وزن کنترل وزن رژیم غذایی برنامه غذایی رژیم روزه رژیم روزه داری

نام کاربری :